Oficjalna strona internetowa Chorągwi Dolnośląskiej Związku Harcerstwa Polskiego

Harcmistrz Stefan Mirowski w pytaniach i odpowiedziach.

W Ministerstwie Przemysłu i Handlu.

14. Marca 1920 w Warszawie.

“Łukasz”, “Bek”, “Bolek”, Bolesław Radlewicz”,  “Kuguar”, “Prawdzic”, “Nosowicz II”, “Rokita”

21. Warszawska Drużyna Harcerzy im. Gen. Ignacego Prądzyńskiego.

W latach 1937-1939 studiował na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu im. Józefa Piłsudskiego w Warszawie oraz na Wydziale Budowy Maszyn Politechniki Warszawskiej.

Z Kręgiem Instruktorów ZHP i Wychowawców “Ruch Kamykowy”.

13. Lipca 1996 r. w Oslo.

„Szukajcie przyjaciół”.

Na Węgrzech (1933), w Holandii (1937).

Z Ireną Tyszkiewicz, 1. sierpnia 1944 roku.

Adam Mirowski – inżynier hutnik, naczelnik wydziału zakupów i magazynów Dyrekcji Tramwajów Miejskich w Warszawie.

Helena z Hertzów – nauczycielka gimnazjalna języka niemieckiego.

Na XXVIII Zjeździe ZHP w grudniu 1990 roku.

15. Sierpnia 1943 roku.

Są dwie odpowiedzi, jakie uznaliśmy za poprawne: 

  • Nie prowadził drużyny 
  • Był drużynowym 21. WDH 

Te rozbieżności wynikają z faktu, że w różnych pozycjach książkowych napisane są sprzeczne ze sobą informacje. W większości przypadków jest napisane, że hm. Stefan Mirowski nie prowadził drużyny harcerskiej. Sam fakt, że coś organizował nie jest równoznaczny z tym, że był drużynowym.  Tego samego zdania są historycy, zajmujący się także historią harcerstwa – twierdzą oni, że druh Stefan był jedynie przybocznym w tej drużynie. Istnieje jednak jedna książka, w której autor pisze, iż nasz bohater był drużynowym 21. WDH. W związku z tym osoby, które udzieliły jednej z powyższych odpowiedzi, uzyskały punkt.

Pytanie dotyczy komentarza do Prawa i Przyrzeczenia Harcerskiego. Ów komentarz został stworzony przez hm. Stefana Mirowskiego. Pisał w nim: “Pragnę służyć POLSCE, ojczyźnie moich przodków, o której honor, niepodległy byt, tradycje i kulturę walczyli czynem i słowem, którą otrzymałem w spadku jako bezcenną wartość mego pokolenia, którą z całym jej bogactwem duchowym i materialnym mam przekazać moim następcom. Stale poszerzam świat mych myśli i uczuć, wierny zasadzie, że więcej wiedzieć, to głębiej pokochać”. 

Odbierał tam w imieniu ZHP certyfikat przynależności do WOSM.

W kościele parafialnym pw. św. Jakuba, przy placu Narutowicza w Warszawie.

Tak, miał dzieci: dwóch synów – Krzysztofa i Stanisława.

Wyjechał do Krakowa, gdzie nawiązał kontakt i pracował w “Pasiece”, kierowanej przez ostatniego naczelnika Szarych Szeregów hm. Leona Marszałka.

Został usunięty jako “element obcy ideowo”.

“Co to jest normalizacja?”, “Rola normalizacji w życiu gospodarczym”, “Normalizacja logiką dobrobytu”.

Czasopismo naukowo-techniczne NORMALIZACJA.

Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari 

Krzyż Komandorski (pośmiertnie) 

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski 

Krzyż Walecznych 

Złoty Krzyż za Zasługi 

Srebrny Krzyż za Zasługi z Mieczami 

Krzyż Armii Krajowej 

Medal Wojska (czterokrotnie) 

Medal “Za Warszawę 1939-1945″ 

Warszawski Krzyż Powstańczy 

Odznaka Weterana Walk o Niepodległość 

Odznaka “Zasłużonego Pracownika Informacji Naukowo-Technicznej” 

Honorowa Odznaka “Batalionu Zośka” 

Odznaka Akcji “Burza” 

Akademickim Kręgu Starszoharcerskim “Kuźnica”.

W lipcu 1939 roku był komendantem ostatniego obozu 21 WDH w Nowosiółkach nad Starą, dopływem Niemna.

“Bolesław Radlewicz”, “Nosowicz II”.

Kierował Wydziałem “Zawiszy” w Głównej Kwaterze Szarych Szeregów w Pasiece.

Z zakresu dywersji, wojskowości, metodyki harcerskiej.

Tak, kontynuował na Wydziale Mechaniki Wyższej Szkoły Budowy Maszyn i Elektrotechniki im. H. Wawelberga i S. Rottwanda 

W latach 1937-1939 odbył przeszkolenie w Legii Akademickiej, zakończone miesięcznym obozem szkoleniowym i uzyskaniem stopnia starszego szeregowego z cenzusem.

Pozytywne: 

  • Głęboko uświadomiona wartość własnych przeżyć harcerskich 
  • Poczucie, że należenie do harcerstwa wzbogaca duchowo, stwarza możliwość doskonalenia się w braterskiej wspólnocie 
  • Świadomość, że harcerstwo jest ruchem, dzięki króremu można ten świat zostawić lepszym niż się go zastało 

Negatywne: 

  • Chęć dowodzenia, rozkazywania, żądania władzy 
  • Chęć zrobienia kariery 

Dokładnie tylu, ilu spodziewa się przeżyć w harcerstwie niezwykłą przygodę, rozegrać wielką harcerską grę o lepsza przyszłość.

  • Dzieciom i młodzieży, bo dajemy im szansę przeżycia wspaniałej przygody i pierwszą w życiu szansę sprawowania służby 
  • Na wsi, bo praktycznie tylko my, harcerze organizujemy młodzieży wiejskiej czas wolny i pozwalamy poznać szerszy świat 
  • Starszej młodzieży harcerstwo pomaga znaleźć swoje miejsce w życiu i uformować pewien styl życia 
  • Rodzicom, bo ich częściowo zastępujemy w procesie wychowania 

Instruktor nie może być bez charyzmy. Musi być trochę “nawiedzony”, żeby za sobą porwał innych. Powinien pełnić swoją służbę z motywów, uznanych za pozytywne.

Skauting to jest gra, w której starsi bracia i siostry tworzą dla młodszych zdrowe warunki rozwoju duchowego, umysłowego, fizycznego i społecznego, aby mogli zdobywać pewne cnoty obywatelskie i osiągnęli sukces w wędrówce ku szczęściu. 

Ponieważ hm. Stefan Mirowski pisywał do miesięcznika “Czuwaj” felietowy pod nadtytułem “Styl życia”, wydane później w książce pod tym samym tytułem. 

Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.

Kwatera: A 20
Rząd: 1, Grób: 6

Spoczęli obok niego:
Jan i Edward Suduł
Marcin i Wanda Kacprzak

Są to Beduini. Nie wolno im: ściąć drzewa, zatruć studni, wskazać wędrującemu fałszywej gwiazdy, nie ugościć wędrowca.